Golubac kroz istoriju
Golubac kroz istoriju – od podizanja rimskog utvrđenja do izgradnja hidrocentrale Đerdap…
Rimljani su štiteći severne granice carstva u prvom veku naše ere, podigli utvrđenje sa obe strane Dunava, na mestu današnjeg grada Golubac, pod nazivom Vikus Kupe.
Pisani podaci beleže da je u njemu oko 299. godine boravio car Dioklecijan. U kasnijim burnim vremenima, u sukobima između Vizantije, Srba, Bugara i Mađara, rimsko utvrđenje je bilo u tolikoj meri porušeno da nije vredelo da se obnavlja pa je srednjovekovni Golubački grad podignut na brežuljku 4 km nizvodno od današnjeg naselja. Za sada nije sigurno da li su ga podigli Srbi, Vizantinci ili Mađari.
O nastanku imena grada postoji više legendi sa sličnom sadržinom. Najpoznatija je ona koja govori o prelepoj princezi Golubini koja je odbila udvaranje turskog paše.
Za kaznu paša je naredio da se veže za pustu stenu koja je virila iz vode preko puta grada, da se pokaje. Po tome je i stena na kojoj je Golubina izdahnula i dobila ime “Baba kaj”, što na turskom znači “pokaj se”. Stena je potopljena sa izgradnjom Đerdapske brane.
Druga legenda kaže da je na ovom prostoru bilo mnogo golubova, zbog toga je i golub simbol grada i nalazi se na grbu opštine. Prema jednoj legendi, u Šešir kuli bila je zatočena vizantijska princeza Jelena, koja je zbog tuge i samoće gajila golubove, i po golubu grad dobi ime Golubac.
Ime Golubačkog grada se prvi put pominje u ugarskim poveljama iz 1335. godine, dok se u turskim pisanim izvorima pominje 1390. godine. Pretpostavlja se da je grad u vreme Kosovske bitke bio u srpskim rukama, a posle Kosovske bitke zauzeo ga je Bajazit 1.
Krajem 17. i početkom 18. veka pripada Austrijancima, a sve do 1867. godine bio je pod vlašću Turaka.
Golubački grad je strateški izuzetno značajan, ima nepravilnu osnovu i bedeme koji prate konfiguraciju terena. Zbog efikasnije odbrane, grad je unutar bedema pregrađen i podeljen na nekoliko celina, a devet masivnih kula (6 pravougaonih, 2 poligone i jedna kružne osnove) međusobno su povezane bedemom i raspoređene tako da brane grad kako sa kopna, tako i sa vode.
U donjem delu grada, na obali Dunava, nalazila se palata, a uzvodno od nje Turci su sagradili nisku osmostranu kulu da bi zaštitili grad sa zapadne strane i obezbedili pristanište. Glavni ulaz u tvrđavu bio je na zapadnoj strani.
Izgradnjom đerdapske magistrale probijeni su bedemi grada 1939. godine, dok je stari, srednjovekovni put vodio preko planinskih prevoja.
Istorijske prekretnice:
Godina | Istorijski događaj |
---|---|
1 vek n.e. | Vikus Kupe - Podignuto rimsko utvrđenje sa obe strane Dunava na mestu današnjeg Golupca |
1335. | Prvo pominjanje imena Golubačkog grada |
1391. | Golubac pada u turske ruke |
1688–1690 i 1718–1739 | Golubački grad pripada Habsburškoj monarhiji |
1867. | Golubac oslobođen od Turaka |
Kraj 18. i početak 19. veka | Pandemija “Golubačke mušice” |
1964–72 | Izgradnja hidrocentrale Đerdap i potapanje dela tvrđave |
Danas Golubac sa okolnim selima ima oko 12.000 stanovnika.
Skorašnji komentari